این ماسک‌ها در آیین‌های باستانی سریلانکایی مانند توویل (شیطان) یا “شانتی‌کارما” (عمل نیک) استفاده می‌شوند. در این آیین‌ها، که به دوران پیش از بودیسم بازمی‌گردند، باور بر این است که بیماریها ناشی از نفرین ارواح شریر هستند. در مراسم یاکون ناتیمه (رقص شیطان)، هنرمندانی که ماسک‌هایی به شکل خدایان شیطانی بر چهره دارند، با بیمار به رقص درمی‌آیند تا با ریتم‌های هیپنوتیزم‌کننده او را به حالت خلسه ببرند. این آیین ترکیبی از روان‌شناسی و طب آیورودایی است که از طریق رقصیدن تا حد خستگی، به درمان بیماران کمک می‌کند.